โดย จันทร์ฉาย ปลายฟ้า
เราอาจจะเคยได้ยินกันมาว่า รัฐเป็นกลางและสำคัญที่สุดในสังคม เพราะเป็นเหมือนหลักประกันให้กับ”พลเมือง”ทั้งในเรื่องความปลอดภัย สิทธิพลเมือง แต่ในขณะเดียวกันมันทำลายความเป็นมนุษย์อย่างสุดขั้วด้วยสายตาที่มองลงมาดั่งนกอินทรีย์
เลนิน ได้เขียนบรรยายเกี่ยวกับรัฐไว้ในหนังสือเรื่อง “รัฐและการปฎิวัติ” ซึ่งตีพิมพ์ครั้งแรกเมื่อปี ๑๙๑๗ โดยเลนินอธิบายว่า “รัฐคือผลิตผลและการเเสดงออกของความไม่อาจประนีประนอมกันได้ของความขัดเเย้งทางชนชั้น ” ซึ่งเมื่อพิจารณาข้อเท็จจริงที่เกิดขึ้นตามประวัติศาสต์แล้วเราจะพบว่า รัฐเกิดขึ้นจากความความขัดแย้งทางชนชั้นจริงและไม่ได้เกิดจากความต้องการที่จะคุ้มครองพลเมืองในรัฐแต่มีไว้เพื่อเป็นเครื่องมือของผู้ปกครองในการบังคับทิศทางให้พลเมืองเป็นไปตามความต้องการของตน
กล่าวโดยสรุป ระบบทุนนิยมสร้างรัฐขึ้นมาเพื่อระงับความขัดเเย้งทางชนชั้น เช่น กำเนิดรัฐไทยในสมัยรัชกาลที่ ๕ ซึ่งต้องมีการปฎิรูปการปกครองให้มีการรวมศูนย์เพื่อปรับตัว หาประโยชน์และเอื้อประโยชน์ให้กับระบบทุนนิยม
รัฐประกอบด้วยสังคมการเมือง (ความรุนแรงทางกายภาพ เช่น กองทัพ ตำรวจ คุก) และประชาสังคม (ความยินยอมพร้อมใจกันในสังคม) ทั้งสองสิ่งนี้เป็นสิ่งที่ประกอบกันขึ้นจนได้รัฐที่สมบูรณฺ์แบบในการกดขี่คนในสังคม เรามีกฎเกณฑ์ทางสังคมที่เรายินยอมพร้อมใจที่จะปฏิบัติตามโดยที่เราไม่อาจฝ่าฝืนได้แม้ว่าเราจะไม่ชอบกฎเกณฑ์ทางสังคมนั้นๆ ในขณะที่กฎหมายที่ออกโดยรัฐนั้นมีความเป็นเอกภาพและมุ่งทำลายความเป็นชุมชน รัฐพยายามผูกขาดทุกอย่างในสังคมทั้งที่แต่ก่อนมีพลเมืองถือครองอย่างชอบธรรม เช่น การแบ่งปันสิ่งของในสังคมบุพกาลที่หามาได้ร่วมกัน
ในประวัติศาสตร์มนุษย์เรามักจะเห็นว่ามนุษย์สามารถสร้างธรรมเนียมท้องถิ่นหรือจารีตได้เองโดยที่ทุกคนปฎิบัติการร่วมกัน เราจะสังเกตได้ว่ากฎทางสังคมนั้นเกิดจากคนในสังคมที่มีส่วนร่วมกันและมีการพัฒนาอยู่ตลอดเพราะใกล้ชิดกับโครงสร้างส่วนล่าง (เศรษฐกิจ) แต่ในขณะเดียวกันรัฐสะท้อนถึงความล้มเหลวในการปกป้องผลประโยชน์คนจน เพราะนอกจากจะประกาศใช้กฎหมายที่คุ้มครองคนส่วนน้อยที่ชัดเจนแล้ว ยังกีดกันคนส่วนมากออกจากความเป็นมนุษย์ หรือเป็นเพียงสัตว์เลี้ยงของประมุขแห่งรัฐ
นอกจากรัฐแล้วเราก็ไม่ควรที่จะมีกฎหมายด้วย ในที่นี้หมายถึงกฎหมายที่ใช้บังคับคนในสังคมที่ไม่ได้มาจากสังคม และชาติเองก็เป็นสิ่งที่เราควรทำลายอย่างสิ้นเชิงเพราะคำว่าชาติเป็นเพียงนิยามที่กลวงเปล่าที่หลอกให้เราสามัคคีกับชนชั้นนายทุน แต่ในขณะเดียวกันเวลาพวกนายทุนได้ประโยชน์พวกเขาไม่เคยแบ่งให้เรา แต่เมื่อพวกเขาเจอวิกฤตพวกเขามักพูดให้เรารักชาติ ใช้ของที่ผลิตโดยนายทุนในประเทศ ชาติจึงไม่จำเป็นสำหรับพวกเรา เราต้องต่อต้านแนวคิดชาตินิยมเพื่อต้านทานและทำลายการมีอยู่ของรัฐทั้งโลก เพราะลักษณะความเป็นมนุษย์คือสากลตามธรรมชาติมนุษย์ ไม่มีภาษา ไม่มีเชื้อชาติแต่เป็นสิ่งที่ชนชั้นปกครองสร้างขึ้นมาเพื่อสร้างความชอบธรรมให้การกดขี่ของตน ทั้งนี้เราไม่ควรมีผู้ปกครอง รัฐ ชาติ กฎหมายข้อใด เพราะทุกสิ่งนั้นควรเริ่มมาจากคนในสังคมโดยปราศจากการเจือปนของทัศนะของทาสและศักดินา และใช้ประชาธิปไตยรวมศูนย์ซึ่งเป็นกระบวนการสร้างกฎเกณฑ์ของสังคมให้กับพวกเราได้ดีที่สุด
ถ้าเห็นด้วยกับแนวทาง “องค์กรสังคมนิยมแรงงาน” เชิญสมัครสมาชิก https://forms.gle/2apcTWX7sB9YCVhU6
สังคมนิยมแรงงาน 