โดย แสงยุทธนา และ สหายไข่มุก
ในการเลือกตั้งปี 2566 ที่กําลังจะถึง มีการเริ่มพูดถึงปัญหาของผู้ประกอบอาชีพ sex worker ในไทย ซึ่งมีพรรคการเมืองบางพรรคให้ความสนใจในการแก้ปัญหาเหล่านี้เช่นกัน โดยทางพรรคก้าวไกลเสนอว่า จะต้องยกเลิก พ.ร.บ. ปราบปรามการค้าประเวณี และคุ้มครองพวกเขาให้ได้รับสิทธิแรงงาน ส่วนทางด้านพรรคเพื่อชาติ พรรคประชาธิปัตย์ และ พรรคสามัญชน เห็นด้วยกับการคุ้มครองและการเปิดกฎหมายให้ได้รับสิทธิเสรีภาพในการประกอบอาชีพเช่นกัน
ข้อเสนอของพรรคเหล่านี้ถือว่าเป็นข้อเสนอที่ก้าวหน้ามากในเรื่องของประเด็น Sex worker ที่จากเดิมประเทศไทยยังตีตราอาชีพเหล่านี้ว่าเป็นอาชีพผิดกฎหมาย และยังไม่มีการประเมินสถิติโดยภาครัฐอย่างชัดเจนถึงจํานวนผู้ประกอบอาชีพ Sex worker อีกทั้งการที่รัฐยังคงไม่ทําให้อาชีพเหล่านี้ถูกกฎหมาย จึงทําให้เกิดปัญหาการไม่ได้รับความยุติธรรมจากปัญหาการว่าจ้างประกอบอาชีพ ไม่ว่าจะเป็นการไม่จ่ายค่าจ้างหลังการว่าจ้างแล้ว หรือการทําร้ายร่างกายอย่างทารุณจากลูกค้า ข้อเสนอของพรรคเหล่านี้จึงมีความก้าวหน้าจากเดิมเป็นอย่างมาก แต่ในทางกลับกัน เราไม่สามารถแยกประเด็นปัญหาของ Sex worker ออกจากปัญหาอื่น ๆ ได้
ตัวอย่างที่เห็นได้ชัดมากคือในประเทศบังกลาเทศ ที่ซึ่งมีการสัมภาษณ์ sex worker สถานค้าประเวณีแห่งหนึ่งที่มีชื่อว่า “กันดาพารา” ณ สถานที่แห่งนี้มีผู้ค้าบริการทางเพศที่มีตั้งแต่อายุ 18 ปีขึ้นไป และยังมีกระทั่งอายุ 12 ปี ผู้ให้สัมภาษณ์ได้ชี้แจงถึงปัญหาในสถานค้าประเวณีว่า พวกเธอจะต้องนอนกับลูกค้าอย่างไม่เต็มใจด้วยค่าแรงโดยประมาณ 250 บาทต่อวันเมื่อเทียบกับค่าเงินบาทของไทย ผู้ให้สัมภาษณ์ยังบอกอีกว่าเหตุที่ต้องจําใจมาทํางานแบบนี้ ก็เพราะปัญหาเรื่องการหางานในประเทศบังกลาเทศที่มีปัญหาเรื่องการจัดหางาน ยังคงมีคนว่างงานในประเทศหลงเหลืออยู่ท่ามกลางความเหลื่อมลํ้า และค่าแรงทั้งหมดที่เธอได้จากการทํางานในแต่ละวัน เธอจะต้องส่งกลับไปให้คนในครอบครัวที่บ้าน เนื่องจากไม่มีสวัสดิการที่ดีให้กับประชาชนผู้เกษียณอายุ
และอีก 1 ตัวอย่างของประเทศที่มีอุตสาหกรรมหนังผู้ใหญ่ติดอันดับโลก คือประเทศญี่ปุ่น ซึ่งมีผู้ทํางานเป็นดารานักแสดงหนังผู้ใหญ่จํานวนมาก เคยมีการจัดสถิติถึงความรู้สึกของนักแสดงเหล่านั้นว่ารู้สึกอย่างไรกับการเข้ามาทํางานนี้ ปรากฎว่ามากกว่า 80% ของนักแสดงบอกว่าจริง ๆ แล้วพวกเขาไม่เคยอยากจะทํางานนี้เลย แต่เนื่องด้วยการการแข่งขันที่สูงในญี่ปุ่น การจัดหาพนักงานเข้าทํางานในสถานที่ทํางานจึงมีการคัดเลือกคนค่อนข้างเคร่งคัด และปัญหาของการศึกษาที่เน้นการแข่งขันมาก ทําให้นักเรียนที่ได้เรียนในสิ่งที่ฝึกฝนทักษะความสามารถของตนเองและได้เข้าไปศึกษาต่อในมหาวิทยาลัยเพื่อประกอบอาชีพตามความถนัดของตนจึงสามารถเป็นไปได้แค่บางคนเท่านั้น ด้วยเหตุนี้การประกอบอาชีพ sex worker ของคนหลายคนในประเทศญี่ปุ่น จึงทําเพราะความจําเป็นในการเลี้ยงชีพอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ และด้วยเหตุนี้ปัญหาของการฆ่าตัวตายจึงมาจากเหตุผลเดียวกันด้วยเช่นกัน คือปัญหาเรื่องของการแข่งขันที่สูงเกินกว่าคนจะทํางานเพื่อเลี้ยงชีพได้อย่างสะดวกสบาย
เราในฐานะนักสังคมนิยม เห็นด้วยกับการเปิดกฎหมายในการคุ้มครองผู้ที่ต้องการประกอบอาชีพ sex worker อย่างถูกต้องตามกฎหมาย พร้อมกับสวัสดิการที่พวกเขาควรจะได้รับ แต่ในทางกลับกันพวกเราจะต้องทําไปควบคู่กับการแก้ปัญหาเรื่องการจ้างงานอย่างเป็นธรรม เพื่อให้ประชาชนมีตัวเลือกสําหรับประกอบอาชีพอื่น ๆ อีกทั้งจะต้องสนับสนุนสวัสดิการสําหรับการศึกษา ที่นักเรียนนักศึกษาทุกคนจะต้องได้เรียนและได้ศึกษาในสิ่งที่ตัวเองสนใจ และในสิ่งที่จะเพิ่มศักยภาพของตนเองได้อย่างไม่มีปัญหาทางเศรษฐกิจมาขวางกั้น อีกทั้งจะต้องพยายามลงทุนกับสถานศึกษาให้ทั่วถึงทุกท้องถิ่น เพื่อให้นักเรียนนักศึกษาได้เรียนในสถานศึกษาที่มีคุณภาพในทุก ๆ พื้นที่ ต้องไม่มีการแข่งขันและขายวิญญาณของตนเองเพื่อความฝันที่ตนเองต้องการ ทั้ง ๆ ที่ความจริงแล้วมันคือสิทธิขั้นพื้นฐานที่ทุกคนควรจะได้รับ
ทั้งนี้ในการเลือกตั้ง เราขอเชิญชวนให้ทุก ๆ คนได้เลือกพรรคที่อยู่ฝ่ายประชาธิปไตยและสนับสนุนการสร้างรัฐสวัสดิการ อีกทั้งเชิญชวนให้ทุกคนได้มาเป็นสหายร่วมกับเราในองค์กรสังคมนิยมแรงงาน เพื่อสร้างขบวนการมวลชนแนวสังคมนิยม เพื่อวิจารณ์และผลักดันข้อเสนอให้ร่วมกันต่อสู้และได้มาซึ่งประชาธิปไตยของชนชั้นผู้ใช้แรงงาน
สังคมนิยมแรงงาน 